Η Χλόη από το φατσοβίβλιο λέει: λατρεύω αυτό το τραγούδι. Αναφέρεται στο "ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό". Και διαφωνώ. Ενώ ισχύει γενικά, ότι η υπέρβαση δυσκολιών σε οπλίζει με τρόπους υπέρβασης τους, δεν ισχύει απόλυτα. Στο συγκεκριμένο τραγούδι θεωρώ ότι υπάρχουν πολλά πράγματα χειρότερα από το θάνατο, που άμα σου συμβούνε μπορεί ο ψυχισμός σου να υπερβεί το όριο ελαστικότητας του και απλά να διαστρεβλωθεί ή να σπάσει.
Γενικότητες και ακριβολογία. Από τη μια η ποιητική ελευθερία, από την άλλη η μαθηματική ακριβολογία. Ανάμεσα εγώ, αναποφάσιστος. Άλλοτε θέλω την ακρίβεια (να χτυπάς το πιρούνι στο τοίχο όταν κάποιος που θέλει να κάνει ομελέτα σου ζήτησε απλά να το χτυπήσεις, π.χ.), και άλλοτε θέλω οι λέξεις μου, ανέμελες να αποπτύσσονται από το δέντρο των σκέψεων μου, και να στοιβάζονται σε προτάσεις, τυχαία σχεδόν.
3 comments:
Το ένα είναι πρακτικό το άλλο θέμα "ομορφιάς"....
τι διαλέγεις;
Πίκατσου, διαλέγω εσένα!
Ναιιιιι! Διαλέγω αναλόγως με τα κέφια μου... και το τι χρειάζεται εκείνη τι στιγμή. Όσο πιο σοβαρά αντιμετωπίζεται ένα θέμα τόσο λιγότερο λυρισμό βάζω. Εσύ τι διαλέγεις;
(akolou8ei sxolio asxeto me to post alla kapou eprepe na to grapsw. ygiainete.)
http://toxicare.wordpress.com/2009/04/08/mwahahahaha/
something wicked this way comes ..
Post a Comment