Ζούμε σε όνειρα.

Η αλήθεια είναι πως η ζωή μας είναι βαρετή. Και γι’ αυτό ζούμε σε όνειρα. Όνειρα του πώς ήταν κάτι , πώς θα μπορούσε να ήταν, πώς θα μπορούσε να είναι τώρα και πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί στο μέλλον. Το τώρα μας μάς φαίνεται, πλην ελαχίστων στιγμών, άδειο, άνευ νοήματος. Σκεφτόμαστε πώς περάσαμε χτες με την κοπέλα μας. Πόσο ωραία ήταν όταν σκαρφαλώναμε σε δέντρα στην εξοχή όταν ήμαστε παιδιά. Πόσο ωραία θα ήταν το τώρα άμα είχαμε διαβάσει πιο πολύ, άμα είχαμε περισσότερα κίνητρα. Σκεφτόμαστε ότι θα πάμε διακοπές, ότι θα έρθουν ωραίες αλλά και άσχημες στιγμές. Σαν τα τρελομπαλάκια που αγοράζαμε κάποτε, οι σκέψεις μας χοροπηδάνε μπρος πίσω στο χρόνο. Γιατί; Απλά και μόνο γιατί το τώρα είναι αυτό που έχουμε. Θέλουμε κάτι παραπάνω, αλλά αρκούμαστε σε αυτό που έχουμε. "Δε βαριέσαι" είναι η έκφραση που όλους μας ενώνει. Και μετά βλέπεις εθελοντές στον ερυθρό σταυρό. Βλέπεις ανθρώπους που παίρνουν 2 χρόνια διακοπές για να κάνουν τον γύρο του κόσμου. Και αναρωτιέσαι, εμένα πότε θα φτάσει η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι και θα με κάνει να κινηθώ; Να διαβάσω; Να βοηθήσω; Να ενδιαφερθώ; Να ψάξω; Όμως δε κάνουμε τίποτα από όλα αυτά. Απλά καθόμαστε, διαβάζουμε για κατορθώματα και περιμένουμε στο κουκούλι μας να γίνουμε πεταλούδες. Δε θα γίνουμε όμως.Είμαστε άνθρωποι που κοιτούν το έδαφος. Σήκω. Αρκετά διάβασες. Πήγαινε έξω. Στο μπαλκόνι ή στο παράθυρο ή, ακόμα καλύτερα, στην εξοχή. Δες τον ουρανό, γιατί το είδος μας χαρακτηρίζεται από αυτό. Αφού το κάνεις... Η μπάλα είναι στα χέρια σου.

Ο νέος είναι ωραίος. Ο παλιός;

Είναι αλλιώς; Ίσως. Ένιωσα non-modern, ένα απολίθωμα. Εικόνες. Labels. Καινοτομίες. Εντυπωσιασμοί. Σε έναν χώρο που, όσο και αν έλεγα ότι δε με ενοχλεί να γράφει κάποιος άλλος, τελικά είναι πιο κομμάτι μου απ’ όσο περίμενα. Το σκέφτηκα από εδώ, το σκέφτηκα από εκεί και κατέληξα κάπου. Θα γράφει ένας πολύ καλός μου φίλος πού και πού τις σκέψεις του επειδή «βαριέται» να φτιάξει βλογ. Ε, και? Άμα δενμπορούμε να αφήσουμε λίγο χώρο στους φίλους μας, στις ψυχές μας, τότε κινδυνεύουν να πάθουν αρτηριοσκλήρωση. Οι ψυχές μας, όχι οι φίλοι μας. Όσο και αν χωρίζουν οι δρόμοι μας, οι αναμνήσεις μάς ενώνουν. Καλή αρχή bro.

Ο Καινούριος

Από εδώ και πέρα θα συνεισφέρω και εγώ σε αυτό το βλογ. Βέβαια αυτό δεν θα γίνεται και πολύ συχνά(τυχεροί είστε) λόγο διαφόρων παραγόντων που δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούν σε αυτό το πρώτο μήνυμα γνωριμίας. Δεν θα πω αλλά πράγματα για τώρα. Θα συνεχίσουμε κάποια στιγμή.

Υ.Σ.: συναίσθημα καθώς έγραφα: αισθάνομαι ότι εισβάλω σε έναν προσωπικό χώρο με έναν θρασύ τρόπο(παρόλο που υποτίθεται ότι έχω το οκ του ΑΘΕ). Τελικά έχει ενδιαφέρον...

Crash the 29 questions party.

1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
Κάτι άπιαστο.
2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Το γεγονός ότι μειώνεται η μελατονίνη στο σώμα μου.
3. Η μεγαλύτερη μαλακία που έχετε πει σε κάποιον και την έχει πιστέψει;
Βασικά... Δεν είμαι ο Ανέστης. Ο δίδυμός του ο Αλέξανδρος είμαι.
4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
Δε το γνωρίζω.

5. Το βασικό ελάττωμά σας;
Υπερβολικά συχνά βαριέμαι τον πραγματικό κόσμο και χάνομαι στο αν.

6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Τα ορθογραφικά.

7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Τον Αννίβα. Φαντάστικός στρατηγός απίστευτος ηγέτης, αλλά έχασε μια ανάσα από το όνειρο.
8. Ποιοι είναι οι ήρωες σας σήμερα;
Αυτοί που καταφέρνουν να εκμεταλλευτούν τα ταλέντα τους.
9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Η Ζωή μου.

10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Frank Herbert, Bernard Werber, Π.Σ.Δέλτα, Καζαντζάκης, και ένα σωρό άλλοι. (έβαλα έναν από κάθε γλώσσα που διαβάζω :P)

11. Αγαπημένη ταινία;
Fight Club

12. Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
Παραμύθι δίχως όνομα.

13. Χειρότερο τραγούδι όλων των εποχών;
Είναι μάλλον ελληνικό σκυλάδικο.

14. Τι νοσταλγείτε πιο πολύ απ’ όλα;
Που δεν είχα ιδέα τι είναι το σεξ.

15. Κανένα σοκαριστικό μυστικό έχετε;
Ναι.

16. Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Δεν έχω πετύχει και πολλά πράγματα...

17. Τι θα παίρνατε μαζί σας αν ήταν να ζούσατε στο "Μικρο Σπίτι στο Λιβάδι" ;
Βιβλία.

18. Το αγαπημένο σας χρώμα;
Βαθύ γαλάζιο.

19. Αγαπημένος τρόπος αυτοκτονίας;
Πέφτω από το μπαλκόνι ενώ έχω πάρει γερή δόση αναισθητικών και πεθαίνω

20. Το αγαπημένο σας ποτό;
Νερό.

21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Που δεν ασχολούμαι πιο πολύ με τα μαθηματικά
22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;
Την έλλειψη νοήματος που μας περιτριγυρίζει.
23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Οι υπόλοιπες υγιεινές αποδράσεις από την πραγματικότητα.
24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Άμα κάνω παιδιά να βγούνε καθυστερημένα.

25. Μεγαλύτερο ψέμα;
ΨΕΜΑ (μεγαλύτερο δεν είναι έτσι;)

26. Ποιο είναι το μότο σας;
Όλα είναι τόσο πολύπλοκα απλά.

27. Πως θα επιθυμούσατε να ζήσετε;
Ευτυχισμένα.

28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Εξήγησέ μου.

29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Αναμονή για αλλαγές.

2ρο Dan

Πήρα το δεύτερο Dan στο Tang Soo Do την κυριακή 13/5/2007. Νιόθω κομμάτια από την προπόνηση, αλλά τα πήγαμε ως σχολή πολύ καλά στις εξετάσεις μας. :) Ευχαριστώ τον δάσκαλό μου για αυτό.

Άθε... θα σας κάνω τη χάρη.

Η αλήθεια είναι πως είμαι Θεός. Ο Άθε. Ο Θεός των Άθεων. Όταν κανείς λεει ότι είναι Άθεος, εννοεί ότι πιστεύει σε εμένα. Κοινώς οι πιστοί μου είναι περί τα 600.000.000 άνθρωποι στο πλανήτη Γη. 10% του συνολικού πληθυσμού. Η θρησκεία του Αθεϊσμού. Ιδού και οι δέκα εντολές μας: (υπάρχουν και στο διαδύκτιο αλλά τις μετέφρασα και τις άλλαξα γιατί τι Θεός θα ήμουν αν δεν άφηνα το στίγμα μου στη θρησκεία μου;)

1)ΔΕΝ θα πιστεύεις κάθε τι που σου λένε

2)Θα ερευνείς για γνώση και αλήθεια συνεχώς.

3)Θα μεταδίδεις σε όσους θέλουν να μάθουν όσο έχει δείξει η επιστήμη.

4)ΔΕΝ θα ξεχάσεις ποτέ τις καταστροφές που προκάλεσε ο Θρησκευτικός φανατισμός.

5)Θα θέσεις θεμέλια για τη βελτίωση του κόσμου ανά τις γενεές.

6)Θα ζεις εν ειρήνη με τους συνανθρώπους σου.

7)Θα ζεις κάθε σου στιγμή στο έπακρο.

8)Θα ακολουθείς έναν προσωπικό κώδικα αξιών.

9)Θα διαχωρίζεις την εκκλησία από το κράτος

10)Θα υποστηρίζεις όσους ακολουθούν αυτές τις εντολές

11)Θα με λατρεύετε.

12)ΔΕΝ θα ακολουθείτε κανόνες που σας δίνουν άλλοι πέραν του εαυτού σας.

Αθελούια.

Σημείωση: Το κείμενο είναι ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΌ. Δεν ωθώ κανέναν να πιστέψει τίποτα στο οποίο δεν θέλει να πιστέψει. Αναφέρω τις 10 εντολές του ηθικού Άθεου για εμπλουτισμό του κειμένου. Ο καθένας μας έχει δικαίωμα πίστης σε ότι θέλει. (Αλήθεια τι 'αποψη έχετε για τις εντολές των άθεων; Τις θεωρώ καλοδουλεμένες. Αλλά και άχριστες, καθώς οι άθεοι θεωριτικά δεν οφείλουν να ακολουθούν κάτι. Δε πιστεύουν σε κάποια ανώτερη δύναμη. Τέλος πάντων. Αυτά. Ά! Και η όλη ιστορία άρχισε όταν άκουσα πάρα πολλές φορές το "σε λατρεύω" από την κοπέλα μου :S.

Φωτομοντάζ με λέξεις.

Η Ιστορία μου δεν ενδιέφερε κανέναν.

(¨Ένας δρόμος άδειος με τρομερή συννεφιά)

Μια σταγόνα ανάμεσα στις άλλες, ποιος να με προσέξει;

Βροχή που πέφτει σε ένα τζάμι και οι σταγόνες σχηματίζουν ένα βέλος που δείχνει μία ή πολλές σταγόνες.)

Καθώς το έδαφος πλησίαζε, σκέφτηκα:

(Πολλές εικόνες όπου το έδαφος πλησιάζει από μακριά μέχρι ζοομ σε μια πέτρα και ένα λουλούδι)

Τουλάχιστον εγώ πέφτω στη Γη.

(Κάποιος που στέκεται με χέρια ανοιχτά σε μία ταράτσα ενώ βρέχει. Ένα ζευγάρι φτερά.)

Πατάκες

Είσαι τρελό παλικάτι.

Καληνύστα!

Σκυλάκια! (Αντί για φιλάκια)

Υπαρξικακή Ανησυχία.

Ευτυχεσμένα.

Μεγάλες αλλαγές.

Ονόματα, (Ναι έγινα ο Άθε, αλλά αυτό είναι μια ιστορία για άλλη φορά. Οποίος το βρει - πλην της κοπέλας μου -, κερδίζει γλειφιτζούρι. Το βλογ χάρη στη βοήθεια του Βαλίδορου Πρωτομαρηρίσαντος, πήρε νέα μορφή. Σας αρέσει; Επίσης από καιρό σε καιρό θα προσθέτω commix και σχόλια και άλλα πράγματα.

Τον εαυτό σου θα τον βρεις.

Για μια στιγμή μονάχα. Στην παραλία το βράδυ με τα αστέρι της εξοχής να σε κάνουν να θέλεις να τα κοιτάς όλο το βράδυ. Σε ένα λεωφορείο ρεμβάζοντας. Στην αγκαλιά της κοπέλας σου. Θα τον βρίσκεις και θα τον χάνεις κάθε στιγμή. Γιατί ο εαυτός σου αλλάζει συνεχώς, τα πάντα ρει που έλεγε και ο Ηράκλειτος. Κάθε σκέψη που περνάει από τον νου σου, κάθε εικόνα που βλέπεις, ήχος που ακούς, κάθε ερέθισμα που δέχεσαι σε αλλάζει από το υποσυνείδητο στο συνειδητό. Τα λόγια περί ελευθερίας της βούλησης, οι όλοι προβληματισμοί σχετικά με την χρησιμότητα της «αυτοπραξεωκρισίας» (κάτι σαν τη λογοκρισία αλλά για τις πράξεις μας –όχι 1+1 =2, βρε τις κοινωνικές μας πράξεις), όλα αυτά, δεν αποτελούν παρά προσπάθεια κατανόησης του εαυτού μας. Όμως ποτέ δεν θα τον κατανοήσουμε πλήρως για διάστημα μεγαλύτερο της μίας στιγμής. Η στιγμή μπορεί να είναι κάτι γενικό, και ευμετάβλητο αλλά σίγουρα δεν έχει μεγάλη διάρκεια. Είναι μικρές ευχάριστες στιγμές. Όταν κάνεις κάτι για να ευχαριστήσεις τους άλλους, και αυτοί ευχαριστιούνται αυτό δεν είναι κακό. Το κάνεις για να τους ευχαριστήσεις, όπως αυτοί κάνουν άλλα πράγματα για να σε ευχαριστήσουν. Υπάρχουν όρια πάντοτε, αλλά το να κάνεις κάτι γιατί υποσυνείδητα καταλαβαίνεις ότι το να βοηθάς τα άτομα που σε βοηθάνε δεν είναι κακό. Το να περιορίζεσαι υπερβολικά εξ αιτίας αυτού, ίσως. Το να κάνεις μερικές θυσίες όμως δεν είναι κακό –όσο αυτές δεν είναι άσκοπες. Ο εαυτός μου πάντως χάνεται και βρίσκεται διαρκώς. Αυτή η αναζήτηση είναι που μας κάνει ανθρώπους. Προσπαθούμε να φτάσουμε σε κάτι καλύτερο και πάντα πέφτουμε στα λάθη μας. Τρία βήματα μπρος και δύο πίσω.

Παντρεύομαι!

Να σας ανακοινώσω μέσα από το βλογ μου ότι σε 3 εβδομάδες, στις 15 του μήνα θα παντρευτώ, με πολιτικό γάμο, την κοπέλα μου. Ο γάμος θα γίνει στο δημαρχείο του Αγίου Δημητρίου στις 10 το πρωί.

ΧΑΧΑΧΑ Πρωτομαγιά!!!!

Τι; έχω χρονοκαθυστέρηση; Ε, και εσείς τώρα τι τα ψάχνετε...