Κενό έμπνευσης.

Σας έχει συμβεί ώ αναγνώστες;

(πόσο μου αρέσει η κλιτική)

Θα μου πείτε μερικοί από εμάς δε γράφουμε ποτέ.

(Μάλλον εννοείτε ότι δε γράφετε για την ευχαρίστηση του να γράφεις)

Ναι αλλά οι περισσότεροι από εσάς έχετε και βλογ.

(Οπότε γενικά είναι ασφαλές να υποθέσω ότι παθαίνετε κενά έμπνευσης)

Αλήθεια, ποιος δεν τα παθαίνει;

(Πέρα από τον μακαρίτη τον Frank Herbert και μερικούς σεναριογράφους)

Για να γράψεις πρέπει να έχεις κάτι να πεις. Αλλιώς είτε γράφεις βλακείες, είτε σταματάς να γράφεις.

(Πόσα είναι τα βλογ φίλων που κείτονται νεκρά να κοσμούν το διαδίκτυο, σαν φόρο τιμής σε μια έμπνευση που στέρεψε;)

Εμένα το κίνητρό μου συνήθως είναι η δυστυχία. Κάτι πρέπει να μου πηγαίνει κακά. Έστω και λίγο.

(Δηλαδή τόσο καιρό όλα πήγαιναν καλά; Τώρα δεν πάνε;)

Ναι ρε συ, συγγραφέα των παρενθέσεων που χαίρουν ρόλο αντίλογου, όλα ήταν καλά.

(Ναι καλά. Άσε που δεν απάντησε για το τώρα.)

Ρε, σοβαρέψου θα με περάσουν για διχασμένη προσωπικότητα.

(Αυτό είναι που δεν πάει καλά;)

Όχι, απλά είμαι άρρωστος. Και πριν ρωτήσεις, όχι δεν ψοφάω, κρύωμα έχω.

(Αχα. Ναι. Και ένα κρύωμα ήταν αρκετό για να ξαναρχίσεις να γράφεις...)

Εμ... ναι;

(Δηλαδή σα γειάνεις θα σταματήσεις να γράφεις;)

Ελπίζω πως όχι, αλλά είναι πιθανό. Δεν παίζει όμως να μη με απασχολήσουν πράγματα και να μη χρειάζομαι να τα εξωτερικεύσω.

(Μάλιστα. Έχεις παρατηρήσει ότι το γειάνεις και το Γιάννης ακούγονται το ίδιο;)

Ναι. Και το ότι το φίλε στα greeklish γράφεται file, αλλά δεν καθορίζει τι είδους αρχείο.

(Τέλος πάντων. Το όλο μήνυμα καταντάει χαζό. Καλώς γύρισες.)

Καλώς με βρήκα.