Μακάρι να ήξερα. Έμπνευση. Πάντοτε όμως πίστευα πως η έμπνευση θέλει προβληματισμούς. Δε μπορείς έτσι στο τσούπ να αρχίσεις να γράφεις κατεβατά. Όχι. Απλά δεν γίνεται. Και οι προβληματισμοί πηγάζουν από τα προβλήματα, και αυτό το λεω και εξ’ ορισμού και από προσωπική εμπειρία. Όμως τι; Δεν έχω πλέον προβληματισμούς; Σιγά. Λες και η ζωή σου είναι τόσο τέλεια πια. Όχι. Αλλά τόσες μέρες δε μπορώ να γράψω. Δεν είναι ότι η ζωή μου είναι τέλεια –μακριά από εμάς πράγματα των άκρων όπως η τελειότητα, έχω τα μειονεκτήματα μου και είμαι πολύ χαρούμενος που έχω κάτι να ασχολούμαι, ευχαριστώ.- δεν είναι, όπως έγραφα ότι η ζωή μου είναι τέλεια. Απλά πλέον το γεγονός ότι έχω προβλήματα δεν οφείλεται πλέον παρά από ένα και μόνο άτομο. (Και όσοι λένε τον Κόπερφιλντ, κάνουν λάθος.) Αν δε πάω τόσο καλά με τις σπουδές μου, εγώ φταιω. Αν έχω χτίσει ένα κάστρο από ψευδαισθήσεις, εγώ φταιω. Όλα όσα μου δηλητηριάζουν τη ζωή είναι δηλητήρια που παράγει ο ίδιος μου ο εαυτός. Και συνεπώς δε μπορώ να γκρινιάξω για αυτά. Αν έκοψα το μαλλί και δε μου πάει τόσο, δεν έχω άλλον παρά τον εαυτό μου για να κατηγορήσω. Παράλληλα μπορώ να γευτώ τις επιβραβεύσεις των πράξεών μου. Αν το μαλλί μου, μου αρέσει, δεν το οφείλω σε κανέναν άλλο πέρα του εαυτού μου. Και αν δε μπορώ να γράψω, και πάλι φταιω εγώ. Τι να κάνουμε. Ίσως αν μιζεριάσω πάλι κάποτε τα τόσα μισοτελειωμένα κείμενα αυτής της περιόδου να δουν το φως του διαδυκτίου. Έως τότε ελπίζω να βρω πάλι έμπνευση ζορίζοντας τον εαυτό μου να ξαναρχίσει να σκέφτεται.
Tuesday, January 23, 2007
Τι λείπει;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Θα ξαναέρθει ο Spehiroth, μην τον πιέζεις !!!
Αν θα ξαναρθει;
δες στο προ-προηγούμενο πόστ σου !
Δεν νομίζω ότι είναι κάτι συγκεκριμένο αυτό που λείπει. Απλά άλλαξες. Όλοι μας αλλάζουμε κάποιοι πολύ κάποιοι λίγο, σταδιακά ή αμέσως, μας αρέσει ή όχι, όμως αλλάζουμε. Το θέμα είναι πως καμία αλλαγή (εκτός από αυτές που αφορούν υλικά πράγματα) δεν είναι μόνιμη. Μπορεί απλά να μην σου έρχεται η έμπνευση όπως σου ερχόταν παλλιώτερα γιατί απλά δεν είσαι "εσύ" πια. Δεν είσαι ο ίδιος οπότε γιατί η έμπνευση να έρχεται με τον ίδιο τρόπο;
Η αλλαγή αυτή μπορεί να σου αρέσει, μπορεί και όχι. Αυτό είναι το καλό αν πιστεύεις στο χάος, μία αλλαγή ποτέ δεν είναι μόνιμη. Μπορείς, με λίγη προσπάθεια βέβαια, να αλλάξεις ξανά σε κάτι που μοιάζει με αυτό που ήσουνα πριν. Δεν θα είναι το ίδιο, αυτό δεν μπορείς να το καταφέρεις, απλά θα είναι κάτι παρόμοιο και η έμπνευση θα του έρχεται έτσι όπως την θυμόσουν. Μπορεί να είναι και ο ίδιος ο Sephiroth ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί βέβαια όλα όσα λέω να μην ισχύουν καν σε κανέναν άλλο εκτός από εμένα. Αυτό είναι το "καλό" και το "κακό" με το χάος, οι κανόνες που το διακατέχουν δεν είναι γραμμένες σε μία γλώσσα που να την καταλαβαίνουμε. Παρόλα αυτά ο κόσμος είναι βασισμένος στο χάος γι' αυτό πρέπει να μάθουμε να ζούμε παρέα με αυτό.
Ελπίζω να σε βοήθησα όσο μπορούσα...
Είναι λίγο δύσκολο να το εξηγήσω -και προφανώς αρκετά άτομα δε το καταλάβαν :Ρ- ότι ο Sephiroth ήταν ένα nickname που απέκτησα και του οποίου το τέλος της χρήσης του απλά συμβολίζει για εμένα το τέλος μιας εποχής. Εφηβικ΄λα χρόνια ας το πούμε. Τέλος πάντων.
Όσο για την έμπνευση, ξανάρθε! Αλλά έχει αλλάξει αρκετά. Ποιός ξέρει, ίσως γράψω και κανένα κείμενο σχετικό...
Τέλος, το χάος δεν είναι καθόλου χαοτικό. Υπακούει και αυτό σε συγκεκριμένους κανόνες, έχει δικούς του ελκιστές και μέσα σε συγκεκριμένα όρια μπορεί να προσεγγιστεί.
Ευχαριστώ για τα σχόλια.
Post a Comment