Αλογάκια.

Κάθε θάλασσα έχει λιμάνια. Εκτός της θάλασσας της νεκρής. Αυτήν τη σκότωσαν και στο νερό της τώρα ζούνε μονάχα κάτι κουλά φύκια και υδρόβια μανιτάρια. Και τώρα σκοτώνουν άλλη μια θάλασσα και την κάνουν στεριά. Θα μου πεις στη μεγάλη αναμέτρηση στεριά θάλασσα το προπαντζίδικο της γειτονιάς μου δίνει συντελεστή 1.02 για τη θάλασσα και 99999 για τη στεριά. Βεβαίως οι συντελεστές δόμησης στη θάλασσα είναι πιο μικροί. Ανάστροφα νομίζω. Επίσης η δόμηση των προτάσεών μου πάει από το κακό στη Τρίπολη. Όχι ότι η Τρίπολη είναι χειρότερη, προς άθεου. Απλά νομίζω πως η κοινωνία μας έχει καταντήσει να έχει υπερβολικά απλοϊκό χιούμορ. Πόσοι λίγοι κατανοούν τους Monty Python? Πόσοι λίγοι θα σηκωθούν να φύγουν στο ημίχρονο μιας ταινίας που δε κάνει αστεία αρκετά καλά; Το χιούμορ πέθανε σαν τη θάλασσα τη νεκρή και πλέον το μόνο χιούμορ που μπορούμε να κάνουμε είναι για φύκια και υδρόβια μανιτάρια. Είναι ένα υδρόβιο μανιτάρι που συναντάει ένα φύκι. Το φύκι του λεει τι χαμπάρια και ο Καρλ Μαρξ απαντάει το προλεταριάτο θα νικήσει, αρκεί να μην του δώσουν οφσάιντ.

Dada: εκτός των άλλων στα γαλλικά σημαίνει, βασικά στην argo των γαλλικών, αλογάκια.