Monday, February 11, 2008

Το παγώνι δε πετάει.

Αναρωτιόμουν αν έπρεπε να διαλέξω την μπύρα ή την ευκαιρία να σε σκοτώσω. Τελικά κατέληξα στη Χαβάη με ένα μπουλντόγκ που δε φορούσε παρεό. Εκεί, τη στιγμή που ένας αλλοπρόσαλλος τύπος προσπαθούσε να μου πασάρει μια κονσέρβα βούκινο, αποφάσισα πως δε θα έκανα ανασκολόπιση. Δε ταίριαζε στο υψηλό προφίλ του προφιτερόλ μου. Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς αν τα προφυτερόλ είναι καλή μέθοδος αντισύλληψης; Όχι; Τότε δεν ήταν αρκετά kinky. Γιατί κάθε νοικοκυρά που σέβεται τον εαυτό μου φοράει πάντα στο πέτο δεξιά την καρδία της, και στα πλουμιστά τα στήθη της πετούσαν αηδονάκια. Ένα τ' αηδονάααακι κι αυτό το Μαι λαλεί. Όπως λέει και το παραδοσιακό τραγούδι του χωριού μου που μαθαίνει μια μνημοτεχνική μέθοδο μέτρησης μέχρι το 13 χωρίς να παίρνεις ανάσα. Πρέπει να βάλω τον πατέρα μου να το τραγουδήσει και να το περάσω σε μη πει τρία. Με αυτά και αυτά ξέχασα τον οδοντίατρό μου αναμμένο! Πρέπει να γυρίσω στο σπίτι και να κλειδωθώ πριν έρθει να με σοδομήσει. Γιατί όλοι το ξέρουμε ο κανιβαλισμός βλάπτει σοβαρά το περιβάλλον. Το λέει και το υπουργείο Μακεδονίας και ελληνικής των ελλήνων η χώρα. Αυτά. Και να θυμάστε ήταν η Επιτάς. (Η γνωστή Επιτάς, ερμηνεύτρια του άσματος όταν πηγαίναμε μαζί αναμορφωτήριο καθόσουνα και έπινες μπάφο)

2 comments:

Anonymous said...

edit -> delete post :P

Ώρες ώρες με τρομάζεις Αλέκο :P

Balidor said...

Πωπωπωπω,
Βλέπω........ ΠΑΝΤΟΥ ΑΤΖΟΥΓΙΕΣ !!!!