Από γοήτευση σε απογοήτευση.

Η Ευρώπη, σεμνή θνητή, πέρασε τα παρθενικά της χρόνια στην Ασία. Ο Δίας εμφανίστηκε μπροστά της, τη γοήτευσε, αυτή τον καβάλησε (ήμαστε τεμπέλικα όντα οι αρσενικοί), τη πέρασε από την άλλη πλευρά του Έβρου ποταμού, και μετά της εξήγησε ότι, συγνώμη κιόλας κοπελιά, είμαι παντρεμένος, της μια βραδιά έρωτας ήταν, και τσουπ, εξαφανίστηκε. Απογοήτευση. Το αντιμετόπισε το ζήτημα η θαρραλέα κοπελιά και με πείσμα και επιμονή έγινε ήπειρος.

Η Ελλάδα αργότερα (γενιές μετά) αποφάσισε ότι ήθελε να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε Ε.Ο.Κ.), καθώς η Ε.Ε. προσέφερε πολλά και διάφορα: επιδοτήσεις στους αγρότες για να σταματήσουν να παράγουν λαχανικά και να μειωθούν, επιδοτήσεις για το ένα και για το άλλο. Η Ελλάς, καβάλησε την Ευρώπη, της πήρε τα χρήματα χωρίς να κάνει αυτά που έπρεπε, αλλά η Ευρώπη δε γκρίνιαξε. Την άλλη μέρα όμως, η Ελλάς ήθελε κι άλλες, άνευ επιπτώσεων επιδοτήσεις. Η Ε.Ε. όμως είπε, συγνώμη Ελλάς, έχω ένα νόμισμα που το μοιράστηκα μαζί σου, τώρα όμως πάω στη γυναίκα μου, γεια!

Τι θα κάνει η Ελλάδα, μένει να προσδιοριστεί.