Ο Άγγελος άνοιξε τα φτερά του, και άφησε τον εαυτό του να πηδήξει από τον έκτο. Ο Άγγελος άρχισε να πέφτει, γιατί δεν είχε στ’ αλήθεια φτερά. Ο Ίλιγγος της πτώσης έδιωξε τις προηγούμενες ψευδαισθήσεις. Δεν ήταν ο Μέτατρον, η φωνή του Θεού, αλλά ο Άγγελος Λαζάρου, φοιτητής ιατρικής. Και σύντομα νεκρός.
«Ως εδώ, όλα πάνε καλά, δεν έχω περάσει ακόμα τον πέμπτο.»
Απάνω, στον έκτο, θυμάται πως άφησε μια κοπέλα, γυμνή. Τι ειρωνεία να την λένε Ζωή. Η βραδιά ήταν υπέροχη. Καλοκαιρινή αλλά με αέρα. Είχαν ξοδέψει όσα προφυλακτικά είχαν, και ξεθεωμένοι κάθονταν αγκαλιά.
«Ως εδώ, όλα καλά. Δεν έχω περάσει τον τέταρτο.»
Τόσες κοπέλες που ήθελε. Τόσες εμπειρίες που δεν έζησε. Μετανιώνει που είχε τσακωθεί με τους γονείς του εκείνη την ημέρα. Πόσο πιο πριν ήταν αυτός ο τσακωμός; Αρχίζει να παρατηρεί το κόκκινο Audi με το οποίο λογικά θα συγκρουστεί.
«Ως εδώ, όλα καλά. Δεν έχω περάσει τον τρίτο.»
Μετά το σεξ, η Ζωή του έφερε ένα ποτήρι νερό, και ένα χάπι. Ιατρός πράγμα, γιατί το πήρε. Πίπες. Ότι και να του έδινε θα το έπαιρνε. Μια θεά σε ανθρώπινη σάρκα. Πρώτη επαφή με ναρκωτικά, και πέφτει από μπαλκόνι. Και έμοιαζε τόσο αληθινό το όραμα.
«Ως εδώ, όλα καλά. Δεν έχω περάσει ακόμα τον δεύτερο.»
Δεν είχε αποφασίσει ακόμα αν πιστεύει σε θεούς, αν η ζωή του έχει νόημα, αν μετανιώνει για κάτι. Πρέπει να βιαστεί. Με τα χέρια προσπαθεί να γραπωθεί από ένα στήριγμα που δεν υπάρχει, ενώ ο ιατρός μέσα του, του λεει πόσο ανώφελο είναι. Θα ήθελε να είχε δοκιμάσει φιλέτο στρουθοκαμήλου, και να ‘χε μάθει να οδηγάει πλοίο. Το Audi. Πλησιάζει.
«Ως εδώ, όλα καλά. Δεν έχω περάσει τον πρώτο.»
«Τουλάχιστον δεν θα του χαλάσω το χρώμα». Χαμογελάει.
Σύγκρουση.
/optional συνέχεια: Μια κοπελιά στο μπαλκόνι στον έκτο κοιτάζει κάτω. Το κινητό της χτυπάει. Το σηκώνει. «Αποστολή εξετελέσθη. Έχουμε τουλάχιστον μια χρονιά ακόμα πριν μιλήσει ο θεός, πριν μας δώσει την κρίση του. Επιθυμείτε κάτι άλλο;»
Copyright: A.A.Charantonis.
7 comments:
Σου έχω πει πόσο μ'αρέσει το συγκεκριμένο;;; Ναι, στο έχω πει.
καλό....αχχ...
sou exw 3anapei oti mou arese, alla sou exw 3anapei episeis oti perimenw tin sinexeia:)
...άβυσσος η ψυχή του κάθε ανθρώπου, μόνο που του συγγραφέα είναι κάπως παράδοξη κατά την επαφή με το τέλος...
Ευχαριστώ επόνυμους και μη για τα σχόλια.
Sepecialmuse: Και το κομπλιμέντο παραμένει το ίδιο ευχάρηστο.
Dakkon: Η συνέχεια έπεται, αλλά κάτσε να δω αν θα εκδοθώ ή αν θα το αφίσω.
Anonymous no2: Η ίδια η πίστη μας στην ύπαρξη της ψυχής είναι λίγο παράδοξη, δε δικαιούται και η ψυχή μου να είναι παράδοξη λοιπόν αν υπάρχει; (και παρεπιπτόντως τι περίεργο υπάρχει στην επαφή με το τέλος;)
Λοιπόν δεν μίλησα πουθενά για πίστη και για παρεμφερή πράγματα... Aυτό που είπα (είναι κάπως παράδοξη κατά την επαφή με το τέλος), αφορά το, κατ'εμέ πάντα, άκυρο τέλος της ιστορίας με την κοπελιά να παίρνει τηλ και να λέει αυτά που λέει και αναφέρει και κάποιον θεό... Επεξήγηση του τέλους;;;
Ο Μέτατρον είναι σύμφωνα με την εβραϊκή και χρηστιανική και ισλαμική συνεπώς πίστη ο άγγελος - φωνή του θεού. Αυτός αναγκέλει όσα επιθυμεί να πει ο θεός γιατί αν μιλήσει ο ίδιος ο Θεός τέτοια θα ήταν η δύναμη που θα προκαλούσε ζημιές στις ιδιες τις ψυχές μας. Ουάου, θεολογικές απόψεις! Στην κατ' επιλογήν συνέχεια λοιπόν αφήνς να εννοηθεί ότι ο Άγγελος Λαζάρου ήταν όντως ο μέτατρον που απλά δεν το είχε συνειδητοποιήσει ή κάτι τέτοιο και κάποιος τον έβγαλε από την μέση για να μην μας δώσει την κρίση του Θεού. Ή κάτι τέτοιο. Είναι optional η συνέχεια γιατί η ιστορία στέκει και χωρίς αυτό. Όσον αφορά τα όσα έγραψα περί ψυχής είναι επειδή εμμέσως χαρακτηρίστηκε η ψυχή μου παράδοξη στο προηγούμενο σχόλιό σου. Αυτά! Ελπίζω να διευκρίνησα την απορία. Ευχαριστώ για τα σχόλια μου δίνουν ενέργεια να γράψω.
Post a Comment