Σκατά.

Να ακόμα και το λεξιλόγιό μου το δείχνει: χρειάστηκε να καταφύγω στα περιττώματα για να εκφράσω την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι. Δυστυχώς δεν είμαι κοπρολάγνος για να την ευχαριστηθώ. Ή μήπως ευτυχώς; Γιατί αν ήμουν σε αυτή τη κατάσταση και ήμουν και κοπρολάγνος... Τέλος πάντων ας αναλύσω την αδιέξοδη κατάσταση διεξοδικά. Προσπαθώ να τελειώσω τη σχολή μου (Μαθηματικό) καθώς είμαι στο πέμπτο έτος σπουδών μου -ένα παραπάνω απ' όσα χρειάζονται. Με έχουν δεχτεί για μεταπτυχιακό στην Γαλλία, άλλα πρέπει να περάσω μερικά μαθήματα... και τσούυυυπ κόβομαι στο ένα. Τώρα πρέπει να περάσω τρία αυτήν την εβδομάδα, εκ των οποίων δύο είναι δύσκολα και ένα απαιτεί εργασία που δεν έχω κάνει. Τέσσερις μέρες μου μένουνε για να δώσω τα δυο πρώτα, και άλλη μια για το δεύτερο. Επιπλέον ανακαλύπτω σταδιακά ότι αυτή η διαβόητη οξυδέρκεια μου δεν είναι παρά ένας μύθος. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς τις αποδώσεις μου σε τόσες εξετάσεις; Φίλοι στους οποίους εξηγώ πράγματα μετά έχουν καλύτερες επιδώσεις από εμένα. Μήπως να τα παρατήσω; Το μέλλον μου ως επιστήμονα με τέτοια μυαλά μου φαίνεται ωχρό. Να γίνω δάσκαλος γυμνασίου - λυκείου, να ζω απ' τα ιδιαίτερα και να ονειρεύομαι πως θα ήταν να ήμουν λίγο πιο έξυπνος, να διάβαζα λίγο παραπάνω όπως όλοι όσους θεωρούσα αποτυχημένους. Να ησυχάσω μιαν ώρα αρχύτερα χωρίς να χάσω, έχοντας πάντα να λέω ότι αν πάλευα θα νικούσα.

Θεσσαλονίκη.

«Όχι ευχαριστώ δεν θέλω άλλο.», μου απάντησε η Νίκη. Κρίμα, γιατί θα μου περίσσευε.

Μπύρες και αλκοόλ. Μια πόλη που για τον πατέρα μου ήταν το σύμπαν όλο, που με τις διηγήσεις του έχει πάρει για εμένα διαστάσεις άλλες. Δυστυχώς ή ευτυχώς οι άνθρωποι πρέπει να κρίνουν μόνοι τους. Και οι εμπειρίες μου με την πόλη έριξαν τον μύθο του πατέρα μου. Πάνω στα ερείπια των νοσταλγικών αυτών θυμήσεων έχτισα τη δική μου εικόνα της πόλης. Άλλωστε έτσι δε γίνεται με όλες τις πόλεις και τις εποχές; Χτίζουμε με ό,τι υπήρχε ήδη και αλλάζουμε δομή και διάταξη. Η εποχή έχει αλλάξει και μαζί της άλλαξε και η Θεσσαλονίκη. Πόλη με φοιτητές, με νυχτερινή ζωή. Πόλη με φάτσες που βλέπεις ξανά και ξανά. Η ανωνυμία της πόλης χάνεται λόγω της συγκέντρωσης. Είσαι άραγε σε πόλη ή σε μεγάλο χωριό; Οι φίλοι μου εκεί είναι λίγοι αλλά είναι καλοί. Βεβαίως δε θα μπορούσα μάλλον να ζήσω στη Θεσσαλονίκη λόγο κλήματος. Γενετική γονέων παιδεύουσι τέκνα δίνοντας τους άσθμα. Ήταν ωραία η επίσκεψη. Περίεργη. Οι έξοδοι για αλκοόλ σπάσανε τους φραγμούς και επιτρέψανε να μιλήσω στον εαυτό μου, να ερευνήσω τα όριά του. Έχω χάσει την αντοχή στο αλκοόλ... Το συνέδριο μετεωρολογίας με ρωτάτε πώς πήγε; Προσωπικά συνειδητοποίησα πόσο εύκολο είναι να κάνεις μια έρευνα, άμα αυτό είναι το επίπεδο που ζητάνε.

Θεσσαλονίκη; Ναι, άντε, για να μη μείνει τίποτα ξεχασμένο.

Ανουσιότητα.

Όταν συναντάς την ανουσιότητα έχεις πάντα πολλές επιλογές. Το μπαλκόνι και το καινό της πτώσης, ένας φόβος που δίνει νόημα στη ζωή. Οι φίλοι, μια παράπλευρη βοήθεια όταν η επίγνωση του βιολογικού προγραμματισμού και οι άγνοια του σκοπού του σε ταλανίζουν. Γιατί να θέλουμε να ζούμε; Ποιος ο λόγος του ενστίκτου επιβίωσης και αναπαραγωγής; Γιατί έχω αρκετή λογική και δύναμη επί των αποφάσεων μου ώστε να μπορώ να υπερβώ τα ένστικτα; Η βελτίωση των ειδών, η επικράτηση του βέλτιστου τι εξυπηρετεί; Ματαιότης.

Όταν βρίσκεσαι μπροστά στην ανουσιότητα που σε περιβάλει και κλείνεις τα μάτια σου, γεμίζεις τις σκέψεις σου με ιδέες ουσίας. Η δουλειά μου, η σχέση μου, το μέλλον μου. Ξεφεύγεις σε φαντασιώσεις. Μια σκάλα κυκλική, μεταλλική που όσο την κατεβαίνεις τόσο λιγότερο τρέμει και τόσο λιγότερο από τον ορίζοντα βλέπεις.

Δεν υπάρχει νόημα στην ζωή μας. Οφείλουμε να δημιουργούμε νοήματα και μετά να ξεχνάμε ότι τα δημιουργήσαμε εμείς και ότι δεν προϋπήρχαν ημών. Ο Άθεος το ξέρει και γνωρίζει ότι τις ψευδαισθήσεις του της έχει δημιουργήσει ο ίδιος. Αναγνωρίζει την ματαιότητα και την πολεμάει. Αναγνωρίζει ότι είναι, χωρίς τη δική του έγκριση μέρος της ζωής και, μιας και είναι στον χορό, αποφασίζει να χορέψει και να το ευχαριστηθεί όσο μπορεί. Οι αναμνήσεις είναι η ουσία του και τις δημιουργεί όταν η καθημερινότητα του αρνείται το πρωτότυπο.

Όταν βρεθείς μπροστά στην ανουσιότητα, κάνε κάτι ανούσιο.